ΠΡΑΣΙΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΑΣΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο Μ.Τρεμόπουλος σε ημερίδα του Ευρ. Κοινοβουλίου στην Παναγίτσα Πέλλας 16/1/2010

Γνωρίζουμε καλά ότι οι απαντήσεις στην οικονομική κρίση δεν είναι ούτε εύκολες ούτε δεδομένες. Και σίγουρα, μεγαλύτερη σημασία από τις διακυμάνσεις των χρηματιστηρίων και την πορεία των μεγάλων εταιριών, έχουν οι επιπτώσεις στη ζωή των απλών ανθρώπων, όπου πλήθος θέσεις εργασίας έχουν ήδη χαθεί και ακόμη περισσότερες απειλούνται.

Το ότι σημαντικές χώρες προχωρούν σε κάποια μέτρα για την προώθηση της «πράσινης ανάπτυξης», απλά επιβεβαιώνει ότι η οικολογική προσέγγιση μπορεί να αποτελέσει πρόταση διεξόδου από την οικονομική κρίση.

Εμείς, βέβαια, μιλάμε για πράσινη οικονομία. Ακριβώς γιατί ουσιαστική διέξοδος δεν υπάρχει όταν υιοθετείται αμυντικά μέρος μόνο της πράσινης ρητορείας, σε μια προσπάθεια να περιοριστούν οι διαρροές προς τους Πράσινους, που δείχνουν να επιβεβαιώνονται σε μια σειρά από τις διαπιστώσεις τους για το μέλλον του πλανήτη και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων. Πραγματικά βήματα θα γίνουν μόνο αν απαντήσουμε στην οικονομική κρίση με πολιτικές που απαντούν παράλληλα και στην κρίση του περιβάλλοντος, ιδιαίτερα στην απειλή για το κλίμα. Και ταυτόχρονα αν προχωρήσουμε στην αμφισβήτηση των ίδιων των κοινωνικών, πολιτικών, οικονομικών, πολιτισμικών αιτίων, που δημιουργούν και αναπαράγουν την απειλή καθολικής κατάρρευσης.

Θέλουμε να φτιάξουμε τους καιρούς μας. Να ζήσουμε καλύτερα αλλά σήμερα. Κι ο βασικός άξονας μιας άλλης πολιτικής είναι πράσινες επενδύσεις μεγάλης έκτασης. Κεντρική θέση έχουν εδώ οι προτάσεις για δύο βασικές «εκτροπές»:

• Μεγάλου μέρους των πακέτων στήριξης προς την Οικονομία των Πολιτών, για χρηματοδότηση προγραμμάτων όπως η μαζική μόνωση των κτιρίων και η δημιουργία χιλιάδων ηλιακών στεγών, ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε κάθε πολίτη να εξοικονομήσει μη απαραίτητες δαπάνες αλλά και να εξασφαλίσει πρόσθετο εισόδημα από παραγωγή καθαρής ενέργειας.
• Του τομέα της οικοδομής προς την ενεργειακή αναβάθμιση των υπαρχόντων κτιρίων, ώστε να διασωθούν (και να επεκταθούν) χιλιάδες θέσεις εργασίας χωρίς άλλη επιβάρυνση του περιβάλλοντος.

Οι προτάσεις για «πράσινες επενδύσεις» κατατίθενται για μια σειρά τομείς, όπως η ανανεώσιμη ενέργεια, οι βιώσιμες μεταφορές, η προστασία των δασών, η αναβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος, η εξοικονόμηση νερού, η ανακύκλωση και ο εναλλακτικός τουρισμός.

Ο Μ. Τρεμόπουλος σε Ημερίδα του Ευρ. Κοινοβουλίου στην Παναγίτσα Πέλλας στις 16/1/2010

Υπάρχει ευρωπαϊκή εμπειρία. Με την καθοδήγηση π.χ. του Πράσινου Χανς-Γιοζεφ Φελλ ο αριθμός των εργαζομένων στη γερμανική βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αυξήθηκε από 30.000 το 1998 σε 250.000 το 2008, ενώ θα φτάσει στους 500.000 μέχρι το 2020. Αυτή η ανάπτυξη κατέστησε τη γερμανική οικονομία ικανή να είναι πλέον λιγότερο εξαρτημένη από τις αυξανόμενες τιμές του πετρελαίου, το φυσικό αέριο, τον άνθρακα και το ουράνιο.

Χρειαζόμαστε μαζική δημιουργία νέων θέσεων ποιοτικής και αξιοπρεπούς εργασίας (χωρίς συμπίεση εργασιακών δικαιωμάτων) σε τομείς που προωθούν τη βιωσιμότητα, ώστε να δοθούν διέξοδοι σε όσους χάσουν τις σημερινές τους θέσεις.

Μια τέτοια πολιτική απαιτεί τομές στην τρέχουσα πολιτική αντίληψη σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό, εθνικό και τοπικό επίπεδο και νέες πράσινες προσεγγίσεις στο πλαίσιο της Νέας Πράσινης Κοινωνικής Συμφωνίας (Green New Deal), που προτείνουν οι Πράσινοι. Στο πλαίσιο αυτό αξίζει να δοκιμαστούν και προτάσεις που ξεπερνούν τη φιλοσοφία του σημερινού κοινωνικού και οικονομικού συστήματος.

Οι πράσινες επενδύσεις, όπως εκτιμήσαμε πέρυσι, μπορούν να δημιουργήσουν άμεσα 100.000 νέες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα, αριθμό που η Greenpeace ανέβασε στη συνέχεια σε 150.000. Σε επίπεδο Ε.Ε., οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετείχαν ενεργά στη μεγάλη καμπάνια που ξεκίνησαν οι Ευρωπαίοι Πράσινοι με στόχο την πίεση στην Κομισιόν και τις κυβερνήσεις ώστε να δημιουργηθούν 5.000.000 νέες πράσινες θέσεις εργασίας, κάτι που απαιτεί επενδύσεις 500 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Προτείνονται ακόμη:

• Εταιρίες λαϊκής βάσης για ανανεώσιμη ενέργεια σε τοπικό επίπεδο.
• Κίνητρα και οικονομικές διευκολύνσεις για εθελοντική μετεγκατάσταση στην ύπαιθρο και δημιουργία αγροτικών εκμεταλλεύσεων σε μειονεκτικές περιοχές.
• Συνεταιρισμοί παραγωγών-καταναλωτών για απευθείας διακίνηση, κυρίως βιολογικών τροφίμων, χωρίς μεσάζοντες.
• Εναλλακτικοί πιστωτικοί συνεταιρισμοί χωρίς κερδοσκοπικές πρακτικές.
• Τοπικά δίκτυα εξωχρηματικών ανταλλαγών (L.E.T.S.), όπου ανταλλάσσονται απευθείας χωρίς χρήματα υπηρεσίες όπως επισκευές συσκευών, ιατρικές ή νομικές υπηρεσίες, φύλαξη παιδιών, ιδιαίτερα μαθήματα, και πολλά άλλα.
• Αστικοί κήποι, με ατομικές ή συλλογικές καλλιέργειες ειδών διατροφής για αυτοκατανάλωση, σε ακάλυπτους πολυκατοικιών, ταράτσες, μπαλκόνια, αυλές, ή άκτιστα οικόπεδα.

Οι παρεμβάσεις αυτές για την έξοδο από την κρίση, αφορούν μέρος μόνο του προβλήματος και καλύπτουν κυρίως επείγουσες πλευρές του, ώστε να κερδίσουμε χρόνο που θα αξιοποιηθεί για στόχους μακροπρόθεσμους, όπως μια αποκεντρωμένη και ανοικτή οικονομία αλληλεγγύης και ισότητας, με κορμό την τοπική και περιφερειακή κλίμακα, ειρηνικά και ισότιμα δεμένη με τις οικονομίες των γειτονικών χωρών, που να δίνει σε όλους τους πολίτες δυνατότητες να συμμετέχουν όχι μόνο στην παραγωγή και τα οικονομικά οφέλη, αλλά και στις βασικές αποφάσεις για την πορεία της.

Μια συνολική βιώσιμη περιβαλλοντικά και κοινωνικά λύση θα έπρεπε να στηριχθεί σε βασικές αρχές της πολιτικής οικολογίας όπως η αλληλεγγύη, η μη βία, η κατά το δυνατόν αμεσότερη δημοκρατία, η αποκέντρωση, η ανάπτυξη του κοινωνικού τομέα της οικονομίας. Το “πράσινο New Deal”, παρόλο που φαίνεται να εγγράφεται σε μια προοπτική “πράσινου καπιταλισμού”, είναι μια ευκαιρία ώστε το ξεπέρασμα της κρίσης να συνδυαστεί με μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας που μπορούν να αποτελέσουν βάση για μελλοντικές θετικότερες εξελίξεις.

Κοινό παρανομαστή της οικονομικής και της οικολογικής κρίσης αποτελούν οι βραχυπρόθεσμες οπτικές που ευθύνονται και για τις δύο, όπως και η προτεραιότητα του ανταγωνισμού και της κυριαρχίας απέναντι στη συνεργασία και την κοινωνική συνοχή, που εμείς υποστηρίζουμε. Για την οικολογική αντίληψη, άλλωστε, η οικονομία δεν εξαντλείται σε δείκτες όπως το ΑΕΠ, αλλά εστιάζει στην ευημερία κάθε πολίτη και στην ευθύνη όλων μας απέναντι στις επόμενες γενιές.

Επιπλέον, απαιτούνται αλλαγές στα σημερινά απαιτητικά καταναλωτικά πρότυπα (όπως η θερμαινόμενη πισίνα ή το 2^ο ΙΧ), που μπορούν να μειώσουν την πίεση όχι μόνο στο περιβάλλον, αλλά και στα εισοδήματά μας. Ακόμη θετικότερα αποτελέσματα θα είχε μια γενικότερη στροφή σε προϊόντα με μεγάλο χρόνο ζωής και δυνατότητα απεριόριστων επιδιορθώσεων, με ανατροπή της σημερινής κυρίαρχης τάσης για προσχεδιασμένη φθορά και απαξίωση των αγαθών.

Οι εναλλακτικές προτάσεις

1. Επενδύοντας στην Πράσινη Οικονομία των Πολιτών

Οικονομία δεν είναι μόνο οι επιχειρήσεις και το κράτος. Πολιτικές, άλλωστε που οδηγούν σε ευρύτερη διάχυση εισοδημάτων, έχουν και την ισχυρότερη συμβολή στο ξεπέρασμα των κινδύνων από την κρίση. Ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας, είναι σημαντικό να δοθεί σε κάθε πολίτη η δυνατότητα να εξοικονομήσει μη απαραίτητες δαπάνες που δεν του προσφέρουν τίποτα, αλλά και να αποκτήσει πρόσθετα εισοδήματα από την επείγουσα ενεργειακή στροφή, με αλλαγή προτύπων κατανάλωσης και χρήσης των φυσικών πόρων.

• Με εκτεταμένα προγράμματα μόνωσης του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού κτιρίων, σε κουφώματα, εξωτερικούς τοίχους και στέγες, στρέφοντας τον τομέα της οικοδομής σε κατευθύνσεις που δεν απαιτούν άλλη οικοδομήσιμη γη, διασώζοντας παράλληλα χιλιάδες θέσεις εργασίας και δημιουργώντας και νέες. Προτείνουμε δωρεάν ολοκληρωμένη μελέτη για κάθε ακίνητο, πλήρη επιδότηση για τα χαμηλότερα εισοδήματα (δαπάνη που μπορεί πλέον να καλυφθεί και από το Ε.Σ.Π.Α.), ευνοϊκές χρηματοδοτήσεις και φορολογικά κίνητρα για τα μεσαία στρώματα, ρυθμίσεις για την κατανομή δαπάνης και οφέλους μεταξύ ενοικιαστών και ιδιοκτητών, αυστηρές προδιαγραφές μόνωσης και βιοκλιματικού σχεδιασμού στα νέα κτίρια, καθώς και κίνητρα για εφαρμογές ήπιας γεωθερμίας.
• Με μαζική δημιουργία ηλιακών στεγών για παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά. Προτείνουμε νομοθετικό πλαίσιο που θεωρεί κάθε κτίριο κατάλληλο για ηλιακή στέγη, με εξαιρέσεις μόνο για ειδικές περιπτώσεις μνημείων και αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Θεωρούμε απαραίτητη μόνο απλή στατική μελέτη και απόφαση πλειοψηφίας της συνέλευσης των ιδιοκτητών, χωρίς άλλες διαδικασίες για άδεια και χωρίς να θεωρούνται οι ένοικοι επιχειρηματίες ή έμποροι ενέργειας.
• Με εταιρίες λαϊκής βάσης μικροεπενδυτών για ανανεώσιμη ενέργεια σε τοπικό επίπεδο, παράλληλα με τις επενδύσεις των εταιριών και της ΔΕΗ.
• Με κίνητρα και οικονομικές διευκολύνσεις για εθελοντική μετεγκατάσταση στην ύπαιθρο και δημιουργία αγροτικών εκμεταλλεύσεων σε μειονεκτικές περιοχές.

Για τη χρηματοδότηση τέτοιων προγραμμάτων προτείνουμε «μερική εκτροπή» των πακέτων στήριξης της οικονομίας, με υποχρεωτικές προγραμματικές συμφωνίες με τις τράπεζες για χαμηλότοκη χρηματοδότηση τέτοιων πρωτοβουλιών. Οι τελευταίες άλλωστε, πέρα από το γενικότερο περιβαλλοντικό και οικονομικό τους όφελος, έχουν επιπλέον προβλέψιμες οικονομικές αποδόσεις και εξαιρετικά χαμηλό ρίσκο.

Προτείνουμε επίσης κρατικές εγγυήσεις για τις πιστώσεις αυτές, ώστε να επιτόκιά τους να συμπιεστούν ακόμη περισσότερο, καθώς και σχεδιασμό των δόσεων αποπληρωμής, ώστε να είναι πάντα σημαντικά χαμηλότερες από το προβλεπόμενο μέσο μηνιαίο οικονομικό όφελος.

2. Προτεραιότητα στην ανανεώσιμη ενέργεια

Μαζικές επενδύσεις στην ανανεώσιμη ενέργεια είναι έτσι κι αλλιώς απαραίτητες και επείγουσες για την ενεργειακή ασφάλεια, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και τη μετάβαση στη μετά το πετρέλαιο εποχή.

Απαιτείται ολοκληρωμένη ενεργειακή πολιτική, με ελάχιστη αφετηρία τη δέσμευση στον τριπλό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για 20% μείωση στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, 20% εξοικονόμηση ενέργειας και 20% διείσδυση της ανανεώσιμης ενέργειας μέχρι το 2020. Περισσότερο φιλόδοξοι στόχοι, είναι πια απόλυτα απαραίτητοι.

Πέρα από τις μεγάλες εταιρίες που επενδύουν κυρίως σε αιολικά πάρκα, είναι επιτακτική μια άμεση συνολικότερη ώθηση στις Α.Π.Ε. σε όλα τα επίπεδα, με δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, παράλληλη ενίσχυση της τοπικής κλίμακας και υποθήκες για πιο βιώσιμο μέλλον. Στην κατεύθυνση αυτή προτείνουμε:

• Αναθεώρηση του Χωροταξικού για τις ΑΠΕ με απαλλαγή από φοβικές αντιλήψεις και προτεραιότητα στην άρση των περιορισμών για αιολικά πάρκα σε γεωργική γη και στην αναθεώρηση της αντίληψης για ασυμβατότητα της ανανεώσιμης ενέργειας με τον τουρισμό.
• Κίνητρα για κτίρια με πλεονασματικό ενεργειακό ισοζύγιο, που να παράγουν περισσότερη ενέργεια από όση καταναλώνουν. Ενθάρρυνση της ήπιας γεωθερμίας για θέρμανση και δροσισμό κτιρίων.
• Προγράμματα ενεργειακών παρεμβάσεων σε όλα τα δημόσια κτίρια, με αποτελεσματική μόνωση, ηλιακές στέγες , αλλά και πράσινες ταράτσες όπου αυτό κρίνεται αποδοτικότερο.
• Ενθάρρυνση δημοτικών επιχειρήσεων Ανανεώσιμης Ενέργειας, είτε αυτοτελώς είτε σε συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις, ιδιαίτερα σε περιοχές με σοβαρά προβλήματα ανεργίας.
• Αλλαγή προτεραιοτήτων της Δ.Ε.Η., ώστε να αναλάβει και αυτή πρωταγωνιστικό ρόλο στην προώθηση της ανανεώσιμης ενέργειας.
• Επέκταση και ενίσχυση του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας για την διασύνδεση έργων ΑΠΕ, καθώς και μακροχρόνιος σχεδιασμός του σε επίπεδο μεταφοράς όσο και διανομής, με κεντρικό άξονα τη δυνατότητα υψηλού ποσοστού διείσδυσης ΑΠΕ, τόσο από μεγάλα, όσο και από μικρά έργα.
• Προγράμματα ανάπτυξης των Α.Π.Ε. σε τομείς όπως βιομάζα από αγροκτηνοτροφικά και δασικά υπολείμματα, ενέργεια από τα κύματα, υβριδικά συστήματα (συνδυασμός Α.Π.Ε. με μικρά υδροηλεκτρικά), γεωθερμία, πλωτά αιολικά πάρκα.
• Επιδοτούμενα προγράμματα συλλογής της πλεονάζουσας δασικής βιομάζας με επίβλεψη των δασικών υπηρεσιών, καθώς και των γεωργικών υπολειμμάτων, για ενεργειακή αξιοποίηση.
• Προγράμματα βιοκαυσίμων αποκλειστικά για οχήματα δημόσιας χρήσης, βασισμένα κυρίως σε γεωργικά υπολείμματα, πλεονάζουσα δασική βιομάζα και χρησιμοποιημένα μαγειρικά λάδια.
• Μακροχρόνιες πολιτικές και αξιοποίηση χρηματοδοτήσεων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας για βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας στα αλιευτικά σκάφη και μείωση της ρύπανσης.
• Αποφασιστική ώθηση στην έρευνα στον τομέα των Α.Π.Ε., με συμμετοχή του Κ.Α.Π.Ε. και των πανεπιστημιακών και τεχνολογικών ιδρυμάτων. Διασύνδεση με τις βιομηχανίες και βιοτεχνίες που ήδη λειτουργούν, και μακροχρόνιος σχεδιασμός με στόχο τη δημιουργία εγχώριας βιομηχανίας ανεμογεννητριών.
• Προγράμματα ενίσχυσης επιχειρήσεων για καλύτερη ενεργειακή και περιβαλλοντική αποδοτικότητα με βελτίωση τεχνικών παραγωγής, αλλαγή μεθόδων παραγωγής και συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης.

3. Βιώσιμη στροφή στις μεταφορές

Τα τελευταία χρόνια, ο τομέας των μεταφορών έχει την πιο ανεξέλεγκτη αύξηση στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Χωρίς αποφασιστική στροφή προς το σιδηρόδρομο και το πλοίο, είναι αδύνατο να υπάρξει βελτίωση της κατάστασης. Αυτό σημαίνει πλήρη αντιστροφή των τάσεων της τελευταίας 20ετίας για επενδύσεις κυρίως σε αυτοκινητοδρόμους, και ιδιαίτερα του πρόσφατου προγράμματος για τον Ο.Σ.Ε. που παγώνει όλα τα έργα εκτός από όσα βρίσκονται ήδη υπό ολοκλήρωση. Προτείνουμε λοιπόν μαζικές επενδύσεις στο τρένο και τις συνδυασμένες μεταφορές:

• Επιτάχυνση των ήδη υπό κατασκευή σιδηροδρομικών αξόνων, με τις προεκτάσεις που προτείνει ο Ο.Σ.Ε.
• Πλήρη προαστιακά δίκτυα σε Αττική, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, καθώς και στη σύνδεση μεταξύ «δίδυμων» γειτονικών πόλεων. Στην Πέλλα, όπως ανέδειξαν και οι ίδιοι οι Πολίτες με τις Πρωτοβουλίες τους, κομβική σημασία έχει η δημιουργία και ανάπτυξη του προαστιακού περιφερειακού σιδηροδρόμου Ν. Πέλλας/Θεσσαλονίκης/μέσω Γιαννιτσών.
• Άμεση προώθηση νέων αξόνων με σύγχρονες χαράξεις και ταχύτητες: Δυτικός Σιδηροδρομικός Άξονας, Σιδηροδρομική Εγνατία, Σιδηρόδρομος Βόρειας Κρήτης, συνδέσεις με τις γειτονικές χώρες και την Κεντρική Ευρώπη.
• Σύνδεση όλων των βασικών λιμανιών με το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας.
• Κέντρα συνδυασμένων εμπορευματικών μεταφορών, για συνεργασία φορτηγών –τρένων.
• Νέο ρόλο για τα Κ.Τ.Ε.Λ., με 3 επιδοτούμενα δρομολόγια την ημέρα σε όλες τις «άγονες» γραμμές προς απομονωμένους οικισμούς, μετεγκατάσταση των σταθμών λεωφορείων σε επαφή με τους σιδηροδρομικούς σταθμούς, ανταποκρίσεις των Κ.Τ.Ε.Λ. με το σιδηρόδρομο.
• Δέσμευση ότι, για κάθε ευρώ που ξοδεύεται για αυτοκινητοδρόμους, θα επενδύεται διπλάσιο ποσό για σιδηροδρομικά έργα.
• Ναυπήγηση πλοίων με ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση, ειδικά για τις άγονες γραμμές, ενεργειακά αποδοτικών.

4. Περιβαλλοντική απασχόληση

Σύμφωνα με στοιχεία του Ο.Ο.Σ.Α. η περιβαλλοντική απασχόληση καλύπτει παγκοσμίως το 0,4% – 3% της συνολικής απασχόλησης, ενώ στην Ευρώπη των 15 το αντίστοιχο ποσοστό είναι κατά μέσο όρο 1,3%, με πρωτοπόρους τους Αυστριακούς, τους Βέλγους και τους Δανούς. Ο Ο.Ο.Σ.Α. εκτιμά ότι δημιουργούνται κάθε χρόνο 500.000 νέες θέσεις εργασίας, αριθμός που αντιστοιχεί στο 3% περίπου των ανέργων της Ε.Ε.

Η δημιουργία «πράσινων επαγγελμάτων» μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού, τόσο σε αστικές και ημιαστικές περιοχές µε υψηλά ποσοστά ανέργων όσο και σε απομακρυσμένες, ορεινές, μικρές νησιωτικές και «περιθωριακές περιοχές». Η εμπειρία από πετυχημένα παραδείγματα σε διάφορες περιοχές είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική. Τα προγράμματα LEADER και INTERREG ΙΙ συχνά αποτελούν τα κύρια χρηματοδοτικά μέσα για την εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων.

Τα πράσινα επαγγέλματα µμπορούν να αφορούν σε παραδοσιακούς τομείς οικονομικής δραστηριότητας, από τη γεωργία και την αλιεία, την αποκατάσταση των ξερολιθιών μέχρι τον τουρισμό και τις υπηρεσίες, αλλά και εντελώς νέους τομείς, όπως η παραγωγή «πράσινων προϊόντων», η προώθηση καθαρών τεχνολογιών, η υλοποίηση σχεδίων «οικολογικής αποτελεσματικότητας», η εφαρμογή συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης και ελέγχου, η εξοικονόμηση και σωστή διαχείριση του νερού και ενέργειας, η αξιοποίηση των αποβλήτων, η διαφύλαξη και διαχείριση των οικοσυστημάτων, η διαχείριση παράκτιων ζωνών, η διαχείριση των δασών, η παρακολούθηση της εξέλιξης των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, οι οικο-ξεναγήσεις, η οικολογική γεωργία και κτηνοτροφία, η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών κ.α.

Η μείωση της ανεργίας µέσω της δημιουργίας «πράσινων επαγγελμάτων» μπορεί να αποτελέσει σημαντικό κίνητρο για την οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμη ανάπτυξη μιας περιοχής.

Ήδη κάποιες από τις προτάσεις μας έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται.

Διαμορφώνουμε την πολιτική ατζέντα και βάζουμε το αποτύπωμά μας στον 21^οαιώνα.

Μπορούν όλα αυτά να γίνουν στην Ελλάδα; Βεβαίως. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν τον είχαν επισκεφτεί στη φυλακή για να τον καλέσουν να σώσει την Ελλάδα από τον εμφύλιο σπαραγμό, είχε απαντήσει: «αυτή η χώρα δε χάνεται αλλά ούτε σώζεται». Η γενιά μας οφείλει να ξεφύγει μπροστά. Να σώσουμε την αξιοπρέπειά μας και να δώσουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε στα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές.

Οι πολιτικοί σέβονται αυτό που φοβούνται. Μπορεί οι ερωδιοί να μην ψηφίζουν αλλά έχουν αντιπροσώπους. Οι πολίτες έχουν ρόλο και σημαντικό πεδίο παρέμβασης. Οι αγώνες μας δεν αφορούν πια μόνο κάποια είδη έξω από μας αλλά την ίδια την επιβίωσή μας. Και πρέπει οι προτάσεις μας να μπουν πια σε εφαρμογή.

Το παραπάνω κείμενο ήταν η εισήγηση του Μιχάλη Τρεμόπουλου, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων στην Ημερίδα «Βιοποικιλότητα, περιφερειακή και τουριστική ανάπτυξη» που πραγματοποίησε το ελληνικό γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Παναγίτσα Πέλλης στις 16.1.2010,